Totaal aantal pageviews

maandag, maart 04, 2019

🌳🌴 B o m e n p r o j e c t 🌴🌳




 Ga hier een boek van maken

Teksten over bomen, 1997 - 2013
Ode aan het Rekerhout (Alkmaar)
Het is maar een gewoon park en toch...
's Morgens hangen er bevroren waterdruppels aan de takken
Staan er 2 dunne boomstammen tegen elkaar aan gevlijd
Staat het riet, het blonde riet
zo mistig mooi te wezen
Heeft een boom zich in 2-en gespleten
als 2 uitnodigende vrouwenbenen
Zijn gras en takken met een heel dun ijslaagje overdekt
Ik wil leven voor de schoonheid van deze dingen


(februari 1997)
---------------------------------------------------------------------------
Een nieuw inzicht kreeg ik opeens al kijkend naar de auto's en brommers en motors die om de Arc de Triomphe raasden. Op een bankje zaten we te kijken naar die voortdurende stroom van snel verkeer dat met 50, 60, 70 kilometer per uur (en harder?) rond die immens hoge Arc bewoog. In Amsterdam zou ik nooit op zo'n plek gaan zitten en naar auto's gaan zitten kijken. En al helemaal niet als ik doodmoe was en net urenlang in een museum had doorgebracht. (We waren in Musee Dapper geweest.)
Dus verwonderde ik me er wel over dat we daar zo lekker zaten. Het was fascinerend om naar het verkeer te kijken, zo hypnotiserend dat we wel een half uur op dat bankje zaten.
We zaten tussen 2 straten. Links kwamen steeds auto's en brommers en motoren invoegen. Verkeer van rechts heeft altijd voorrang in Parijs, dus konden ze gewoon doorrijden, en dat deden ze dan ook, met hoge snelheid.
De auto's die al rond de Arc reden, gingen dan iets langzamer rijden om ze te laten invoegen, wat een verschrikkelijk griezelig gezicht was, vooral bij de brommers en de motoren. (Veel motorrijders droegen overigens zwarte leren of kunststof schorten over hun benen, ter bescherming; als een soort moderne roofridders.)

Opeens wist ik waarom ik het in Parijs nooit te druk of te lawaaierig vind. 

Door de grootte van de gebouwen vallen de auto's in het niet, en niet te vergeten, door de breedte van de straten, de pleinen, de openbare ruimte.
De auto's waren veranderd in kleine mieren, niet bedreigend of vervuilend of lawaaierig of wat voor negatiefs dan ook, maar gewoon een onderdeel van het leven op aarde, net zoals de bomen, de planten, de hemel, de wolken en de huizen.
Dit was echt een vernieuwend inzicht.
(april 1997)
---------------------------------------------------------------------------
knotwilgen lijken in hun ruigheid
erg op wijnstokken
de stam is net zo donkerbruin en schonkig
alleen zijn ze een stuk groter
en groeien er andere takken en bladeren uit
(september 2010)
--------------------------------------------------------------------------
boekproject di/21 september 2010
iets doen met boeken
titel
Het betrekkelijke van boeken
Alle planken leeg
De betrekkelijkheid van kennis
Hoe is het om zonder boeken te leven?
Elke keer als je een boek wilt pakken, juist gaan zitten in stilte.
Steeds meer de informatie uit jezelf halen, in plaats van uit boeken.
Boeken lezen doe ik al sinds m'n 6de.
Ze vormden mijn gezelschap, ik leerde er door schrijven en ze gaven me geestelijke voeding.
Maar ik voel nu dat ze me verhinderen meer op mezelf te vertrouwen, op de praktijk.
Boeken blijven toch mentaal.
Ik heb behoefte aan meer contact met de natuur.
Tegen een boom zitten, luisteren naar vogels, kijken naar wolken en lucht en bomen.
Zou ik dat kunnen?
Zonder boeken?
Er valt altijd nog genoeg te lezen op internet…
Wat zoek ik eigenlijk? Dat is sowieso een goeie vraag.
Wat wil ik nu verder?
Vrijheid in de vorm van geen relatie heb ik.
Vrijheid in de vorm van niet hoeven werken voor m'n brood heb ik ook.
Ik heb hulp in de huishouding en hulp bij de administratie.
Wat heb ik nog nodig?
De betrekkelijkheid van kennis.
Foto van Van Dale.
Stillevens met boeken.
Foto van boom met boeken eraan in plaats van bladeren.
(september 2010)
---------------------------------------------------------------------------
En nu gaat het toch nog vriezen en sneeuwen. Vandaag dik ingepakt zag ik het eerste ijs van het jaar; witte glanzende stukjes in ondiep, stilstaand water. Maar ook sloten zijn al bevroren. Ik liep er net langs op de weg naar Uylenburg, waar ik nu een glas muntthee heb besteld en een bord geitenkaas met sla, met uitzicht op tientallen mussen, eenden en sierkippen met poten vol veren. Ik vind het heerlijk om zo buiten te lopen, foto's te maken en dan ergens neer te strijken voor een warm glas van het een of ander.
Elke dag is anders. Ook al lijkt het van niet. Als je wandelt, zie je veel meer door het langzame tempo. Een grijs voetpad krijgt allerlei interessante details van gebroken patronen (filmpje Cracks in the pavement). Boomstammen zitten vol onverwachte kleuren en vormen. Zelfs asfaltpaden hebben soms gekleurde stukjes erin.
(januari 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
(pentekening boom Plantagebrug, 25 januari 2012, bloknootje)
-------------------------------------------------------------------------------
Bomen vallen eigenlijk veel te weinig op in het straatbeeld. Ze zouden wat meer kleur moeten hebben, of veranderen van kleur. Alleen zouden het dan geen stille bomen meer zijn, maar dynamische, eigentijdse pilaren die binnen een half jaar volgeplakt worden met reclameboodschappen.
Nee, laat ze maar zo mooi stil en bruin en groen, en soms wit als het een berk is, staan te staan, als onopvallende getuigen van de menselijke ondernemersgeest.
(januari 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
(pentekening Elsenburgerbos, tak met blaadjes, 4 juli 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
(potloodtekening Elsenburgerbos, gegroefde boom met oog, 4 juli 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
Staan er 16 eikenbomen op 'mijn' grasveld bij het water? Hun bladeren ruisen in ieder geval goddelijk in de wind. Aan de andere kant van het pad staan er ook een heel stel. Ze zijn allemaal wel zo'n 20 meter hoog schat ik, en vallen eigenlijk niet echt op. Het zijn in feite hele onopvallende bomen, ook al zijn ze nog zo hoog. maar hun bladeren ritselen geweldig in de wind. Bijna zoals de zee ruist, maar dan wel een zee met hele kleine golfjes, want het is een hoog geritsel en de zee klinkt meestal laag.
Kwam in gesprek met een oudere dame met een hondje en zij noemde de Voldersgracht (gracht in Delft) de Vloddergracht, hahaha.
(augustus 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
Mondriaan hield niet van groen en niet van bomen, hoorde ik vanmiddag in een tv-documentaire. Wat vreselijk om te horen, vind ik dat. Ik zou doodgaan zonder groen en zonder bomen.
Deze afkeer heeft hem wel gestimuleerd om zich totaal te focussen, of beter nog, te fixeren op de 3 primaire kleuren rood, geel en blauw. Dat wel, maar het geeft toch wel een huivering als je iemand een groene plant met groene blaadjes wit ziet schilderen, omdat hij het groen niet verdroeg. Zou hij een vreemde vorm van kleurenblindheid hebben gehad? Misschien zag hij groen wel als een afschuwelijke tint poepbruin of zo.
(september 2012)
-------------------------------------------------------------------------------dennenappels - levend hout. gaan open als het warm is, en sluiten zich bij kou.
(september 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
Ik zit op mijn bed naar de op en neer gaande bladeren in m'n tuin te kijken, groen, lichtgeel, hier en daar nog wat rood. Er zijn al veel bladeren op de grond gevallen. En ik probeerde me voor te stellen wat er nou precies gebeurt als het blad loslaat. De steel van het blad, beter gezegd. Er is iets in de steel wat er voor zorgt dat de boel naar beneden valt. Is daar wel eens onderzoek naar gedaan? Is het een bepaalde stof die daar voor zorgt?
(oktober 2012)
-------------------------------------------------------------------------------
Laat mij alle zwaarte loslaten
net als de vallende bladeren
Laat mij het verleden loslaten
met al zijn drama en verdriet
Laat mij geheel kaal worden
net als de struiken en de bomen
en nieuwe kracht opdoen
voor een nieuwe lente en
een nieuw geluid
(oktober 2012)
---------------------------------------------------------------------------
De bomen eren II
Fragiel staan ze langs de kant van de weg
Net geplant, babies nog, en toch al midden in het leven
De grote, stevige bomen zijn overal in de meerderheid
In groepjes bij elkaar
in overzichtelijke rijen naast en tegenover elkaar
Of alleenstaand in een tuin of langs een water
allemaal geplant door mensen
als zaadje of al als klein boompje
Echt van hier of juist van een ver land
Wij weten zo weinig van bomen en planten
Ze staan daar maar te staan
Zouden ze wel eens slapen?
Of juist slapeloos zijn?
De groei van planten kan beïnvloed worden door muziek
Dat is onderzocht.
Planten schijnen het hardst te groeien
bij klassieke muziek en het minst bij hard rock
Maar of dat ook voor bomen geldt?
Ik weet het niet
Een studie naar bomen trekt me opeens erg aan
Meer leren over hun wezen
Hun wortels in de aarde
Hun takken in de lucht
en alles wat daartussen zit
Al hun verschillende vormen en kleuren
Net lees ik dat je in een volgend leven
ook als dier of boom terug kunt komen
Van dat dier wist ik wel, maar als boom?
Dat zou wel heel bijzonder zijn
want dan kun je dus niet meer bewegen
(januari 2013)
---------------------------------------------------------------------------
Doet me denken aan het verhaal over Daphne
die in een boom verandert
Tenminste, ik geloof dat het Daphne was
Ik ben niet zo goed in die mythische verhalen


[Mooi verhaal over de Daphne mythe gevonden hier:
https://dekluizenaar.mimesis.nl/?page_id=4153 ]