Een van mijn favoriete tekeningen van Juul Kraijer.
Copyright: Juul Kraijer
De mooie houtskooltekeningen van Juul Kraijer bewonderd in het Gemeentemuseum Den Haag afgelopen zaterdag. Ik had haar website al bekeken, maar er gaat toch niks boven het echte werk aan de muur. Je ziet zelfs in de hoeken nog de kleine gaatjes waarmee ze de vellen papier op de muur heeft geprikt, voordat ze ingelijst en achter glas verdwenen.
In het Fotomuseum Den Haag ernaast de grote overzichtstentoonstelling van de kinderen van Loretta Lux bekeken. Foto's die me beklemmen, verontrusten en soms zelfs afkeer inboezemen, zo kil en koud en onwerkelijk komen ze op me over. Het bekijken van het 3 minuten durende videoportret waarbij Loretta Lux zelf aan het woord komt, maakt me wat meer duidelijk over haar achtergrond, geboren als ze is in Oost Duitsland, waarvan eenzelfde kilheid uitging van gebouwen en landschappen, iets wat ik in Oost Berlijn zelf heb ervaren, toen de Muur er nog stond. De troosteloze etalages van winkels, soms maar 1 appel en een krop sla te zien, de bedrukte, afgepeigerde gezichten van de Oost Berlijners in de metro. Die sfeer hangt ook om de kinderportretten van Loretta Lux.
