Dinsdag 5 november 2019
12:40 uur
(geredigeerd donderdag 7 november 2019, 15:40 uur)
12:40 uur
(geredigeerd donderdag 7 november 2019, 15:40 uur)
De ochtend is bijna voorbij, omdat ik vanmorgen tijdens mijn matineuze dansuurtje de autobiografie oppakte van danseres Martha Graham, om er ‘even’ een blik in te werpen. Kijken waar het boek opensloeg. Dat is een leuke manier om een inspirerende opmerking of boodschap voor de dag te krijgen. De zin waar mijn oog op viel, ging over verandering. De moeder van een leerling van Martha Graham zei dat ze niet van Martha Graham hield, omdat die constant veranderde, net als de TAO.
Toevallig had ik net een paar uur van te voren een uitspraak van jazzmusicus Charlie Mingus gelezen, die zei dat hij het muziekmaken niet altijd zo gemakkelijk vond, omdat hij constant veranderde. Daar herkende ik zoveel in dat ik het bericht op mijn Facebook pagina plaatste.
Het thema voor deze dag is dus verandering. In mijn leven is dat ook een voortdurend terugkomend iets. Ik merk het soms heel duidelijk in contact met anderen. Zo ken ik iemand die heel vaste gewoonten heeft. ’s Zaterdags altijd een krant kopen en die dan dezelfde dag ook echt lezen. Zij heeft ook een hond waarmee ze elke dag lange wandelingen maakt. Heel gezond natuurlijk, maar ik zou het niet kunnen, elke dag. Ik bewonder zo’n structuur wel, dat geeft houvast.Bij mij zijn alle dagen steeds anders, en daar kan ik wel eens een beetje tureluurs van worden. Ik kan niet altijd van mezelf op aan.
Ik heb nu wel elke ochtend mijn dansuurtje. Dat wil ik zoveel mogelijk volhouden, omdat ik merk dat het me heel goed doet, zo’n heel uur beweging. En het is voor mij een stimulans om m’n bed uit te komen om 5 uur, want om 5:30 begint de dansmuziek. Op Radio Magico, een Franse radiozender die opgericht is door Osho-mensen, en 24/7 alternatieve muziek uitzendt, muziek die rustgevend is en upliftend, spirituele muziek, new age muziek, wereldmuziek, en twee keer per dag een uurtje dansmuziek, met disco, house, rock en alternatieve house- en wereldmuziek. ’s Avonds van 22 tot 23 uur, en ’s ochtends van 5:30 tot 6:30 uur.
Dat uur van 22 tot 23 uur is niks voor mij, dan zit ik meestal nog tv te kijken, maar misschien is het goed om dat ook eens te proberen, en de tv wat vroeger uit te zetten.
Dat uur van 22 tot 23 uur is niks voor mij, dan zit ik meestal nog tv te kijken, maar misschien is het goed om dat ook eens te proberen, en de tv wat vroeger uit te zetten.
Osho vond meditatie heel belangrijk, maar beweging ook, vooral voor westerse mensen, die veel te veel in hun hoofd zitten. Vandaar ook de actieve meditaties die hij in het leven heeft geroepen, waarvan ik de dynamische en de kundalini meditatie meerdere malen heb gedaan. En er bestond jarenlang een disco met de naam Zorba de Boeddha in Amsterdam. In Den Haag is er op zaterdagavond nog steeds een disco in centrum Wajid, één van de laatste grote Osho centra in Nederland.
Iemand die ik over mijn dansuurtje vertelde, vroeg of er aanwijzingen werden gegeven bij de dansmuziek. Nee, dat is niet zo. Het is ‘gewoon’ een uur bewegen. Net zoals vroeger in de disco, zei ik. Maar zij ging nooit naar de disco. We dansten daar spontaan, zoals we dat op het moment voelden. Ik heb nooit danslessen gevolgd. Alleen balletlessen, van m’n 4de tot m’n 12de. En later in Amsterdam ook wel moderne danslessen, maar daar ben ik snel mee opgehouden, vanwege voortdurend terugkerende rugklachten. Later kwam ik in aanraking met de muziek van Gabrielle Roth en ging thuis haar 5 ritmes dansen. Ik heb ook wel eens een avond de 5 ritmes gedaan in een groep. En ik heb een paar jaar danstherapie gevolgd, geïnspireerd door de psychiater Charlotte Querido. Maar dat was ook heel vrij. Je danste op klassieke muziek, en er was meestal een thema uit de klassieke oudheid, waardoor emoties losgemaakt konden worden. Als je met tranen in je ogen verder bewoog, werd je door iedereen met rust gelaten. Je hoefde er naderhand ook niet over te praten, als je daar geen behoefte aan had. Heel vrij.
Daarom heb ik nooit van tai chi gehouden. Dan moet je elke les dezelfde bewegingen herhalen. Vreselijk saai vind ik dat. Verandering is bij mij essentieel.
Ik merk als ik erover vertel, dat het voor anderen helemaal niet zo vanzelfsprekend is om spontaan te bewegen. Net zoals dat voor tekenen en schilderen geldt. En geïmproviseerd muziek maken. Het is eigenlijk van de gekke dat hier zo weinig aandacht voor is in het basis- en voorgezet onderwijs, terwijl later alle mensen die bekend met iets worden, iets creatiefs doen, op het gebied van cabaret, literatuur, muziek en theater. Het is zo jammer dat hier niet veel meer mee gedaan wordt op onze scholen.
We hadden het over verandering. Soms is het een goed gevoel, maar soms heb ik er een oordeel over. Dan denk ik dat ik wat minder veranderlijk moet worden. Maar ik kan mezelf op dat gebied niet veranderen. Ik wil niet voortdurend hetzelfde doen elke dag. Wel qua schrijven en tekenen, dat zijn basisdingen die ik gewoon moet doen om in evenwicht te blijven, maar de inhoud is altijd weer anders. Bij het schrijven valt dat niet zo op, want dat is qua vorm steeds hetzelfde. Altijd die 1000 woorden. Bij tekenen en schilderen en foto’s bewerken valt de verandering meer op, omdat de vormen steeds anders zijn.
Je hebt kunstenaars die constant dezelfde stijl houden. Zo is er een schilder, Philip Ackerman, die al jaren alleen zichzelf portretteert. Steeds op hetzelfde formaat, maar voortdurend met andere kleuren en uitdrukkingen. En dan heb je die vent die alleen koffiepotten schildert. Klaas Gubbels. Ik bewonder zulk werk wel. Je kunt met hetzelfde thema steeds weer iets nieuws maken. Dan krijgt je werk een geconcentreerde eenheid die heel krachtig werkt. Zoiets zou ik ook wel willen met mijn beeldende werk. Een concentratie, een rode lijn. Maar die heb ik nog niet gevonden. Ik weet niet of ik die nog ga vinden. Of ik dat wel wil. Ik zou het wel willen. Meer eenheid. Maar dan zou ik alle losse tekeningen tot een collage moeten samenvoegen. Dat is een idee wat ik al langer heb, maar tot nu toe nooit heb uitgevoerd. Ik zou dan moeten besluiten tot een bepaald formaat board of karton, en daar dan een hele serie collages op maken, van onderdelen van foto’s, schilderijen en tekeningen. Dan werk ik aan iets consistens en tegelijkertijd doe ik iets nuttigs met alle losse dingen die ik tot nu toe heb geproduceerd.
[1077woorden]
Dit is nog geen collage, maar een momentopname van een google-actie op mijn naam, afdeling afbeeldingen... Bewerkt met Paintbrush.
[1077woorden]
